Udostępnij artykuł
Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków pismem z 17 lipca 2024 r. zdecydował o ochronie prawnej winnic w Łazie i tzw. Góry Cesarza, uznając je za zabytek krajobrazu kulturowego.
Ustalono, że tradycja uprawy winorośli w okolicach Zielonej Góry sięga średniowiecza, zaś pierwsze wzmianki o winnicach w Łazie pojawiły się w aktach katastralnych z 1592 r. W II poł. XIX w. A. Duncker wspomina szereg winnic na południowych stokach na zachód od Łazu pod Zaborem do tzw. Góry Cesarza (nazwaną tak ku czci Napoleona I). Po II wojnie światowej winnice w Łazie przestały być uprawiane, a ich teren został zalesiony. Mimo prowadzonej tu gospodarki leśnej i rolnej zachowały się krzewy winorośli w stanie dzikim. W 2007 r. niemieccy ampelografowie zidentyfikowali w obrębie danych winnic szczepy vitis vinifery, w tym tauberschwartz, pinot noir, pinot gris, chasselas, traminer, gutedel.
Decyzję uzasadniono tym, że przekształcenia w terenie od czasu założenia pierwszych winnic do chwili obecnej nie spowodowały, że przestał on spełniać warunki pozwalające uznać go za zabytek. Tarasowe ukształtowanie winnic jest wciąż zachowane i czytelne w terenie. Uznano, że dawne winnice mają wartość kulturową, gdyż pojawiły się jako wytwór cywilizacji, historycznie ukształtowany w wyniku działalności człowieka, więc spełniają definicję krajobrazu kulturowego.
Doceniono, że wniosek został złożony przez organizację społeczną, tj. Ruch Miejski Zielona Góra, więc jest przejawem społecznego zaangażowania mieszkańców.